alle (21) gedicht(en) van
'Sebastiaan Stroosnijder'
(overige: zie archief ⇒)
| [1] 2 3 4 5 |
| Thema = Rode draad 2023-06-17 / Sebastiaan Stroosnijder Rode draad Vannacht werd mijn geest verkracht bozige dromen die maar blijven komen mijn geest uithonen gedachtes versplinteren mij verhinderen om het geheel te zien Ik probeerde te schreeuwen maar al wat dat deed was het wekken van nog meer leeuwen die naar mij snauwen en klauwen mij achtervolgde tot in de vroege morgen Verslagen en bezweet moe als een marathonatleet die de gehele nacht streed om zijn hachje te redden alsof god en de duivel mijn ziel verwedden Uren na mijn ontwaken probeer ik nog steeds de realiteit aan te haken maar tevergeefs en expliciet verblijf ik in dit schemergebied Sebastiaan Stroosnijder |
| Thema = 4 mei dodenherdenking 2023-05-08 / Sebastiaan Stroosnijder Oorlog zoals ik hier nu sta zo stond menig leider en sprak woorden die oren moesten horen laten geloven en beloven dat de vijand slecht is maar in een oorlog maakt het niets uit wie je bent Je schiet immers op mensen die je nooit heb gekend en alleen omdat hun hun uniform in een ander land hebben gehad voetsoldaten, spaken in een wiel kanonnenvoer met een ziel zij stonden daar waar wij nu zitten en waar wij nu zijn hebben we maar weinig notie van de echte commotie die zich ver van ons bed bevindt maar er was een tijd voor sommige onder ons lang geleden dat er in Nederland even hard werd gestreden we werden belegerd en onderdrukt opgejaagd, stuk voor stuk Joden, homoseksuelen, zigeuners , gehandicapten Verzetsstrijders en andersdenkenden werden afgevoerd naar vernietigingskampen Oorlog we herdenken al dat leed dat zich menselijk kleed om niet te vergeten en ons kunnen meten aan wat eindeloos is want waar de ene oorlog ophoudt lijkt een ander te beginnen ik voel de pijn tijdens het schrijven van deze zinnen waarom waarom waarom dat is de vraag waarom leert de mensheid zo traag geschiedenis lijkt zich te herhalen en wij vertellen haar verhalen keer op keer maar wanneer worden wij wijzer en smeden al dat verwoeste oude ijzer in een nieuwe vorm we moeten elkaar accepteren zoals we zijn stoppen met luisteren naar pinky en het brein die elke avond weer plotten de wereld over te nemen kijk om je heen naar al dat moois dat leven heet Leer te denken en te praten zonder te haten want woorden zijn net zo scherp als een mes en snijden dieper dan je zou denken ik ben jij en jij bent mij in dit land leven wij nu vrij en zo zou het overal moeten wezen dus sta op voor al die mensen die nog moeten vrezen die zich nog in een oorlog bevinden de puntjes nog steeds proberen te verbinden tot een hart lieve mensen wees niet langer verdeeld en of verward Samen staan we sterk Vrede ! |
| Thema = Nostalgie 2023-03-16 / Sebastiaan Stroosnijder En ook al zijn er eigenlijk geen woorden voor.. Zou je kunnen zeggen Dat wanneer de geschiedenis zich herhaalt Je steeds weer dezelfde fouten blijft maken Maar soms hoe hard je het ook probeert En je toch weer in dezelfde situatie terecht komt heb je te maken met een zeldzame vorm van onverdunde nostalverdommelogie Alsof je door een uit het verleden reizende moker voor je kop geslagen wordt Door een dolk gescherpt met dezelfde fouten recht door het hart gestoken En al je kan doen is jezelf oprollen in een bal van schaamte en zelfmedelijden Tranen springen je in de ogen, maar je kan jezelf niet toelaten om te huilen Want de enige die jij de schuld kan geven is degene die terugkijkt in de spiegel Het is een hard gelag nu in verloren slag zit ik hier verslagen en verdwaasd Hoe kan het toch zo zijn dit leven dit zijn het is als een terugkerend refrein Steeds weer hetzelfde herhalen en hopen op een andere uitkomst is hopeloos hadden de woorden van een wijzer persoon dan ikzelf kunnen zijn Maar waar zijn zij die uit het oosten komen wanneer je ze echt nodig hebt En terwijl je in je hoofd I did it my way aan het meeneuriën bent Besef jezelf niet dat jij geen enkele stap vooruit plant Geen enkele stap voorzichtig neemt , en nog veel meer dan dat Niets dat je doet werkelijk origineel is Het leven is een raar gegeven Maar hey, we blijven nog even kleven. © Sebastiaan Strioosnijder |
| Thema = Vriendschap 2023-02-24 / Sebastiaan Stroosnijder vriend
Als een lantaarn in een duistere nacht
Verlicht jij mijn weg Als een stuk drijfhout in een open oceaan Houd jij mij boven water Als klimijzers op een steile bergkam Zorg jij dat ik niet onderuit ga vriend Wat kan ik meer van jou verlangen © Sebastiaan Stroosnijder |
| Thema = Regenboog gedicht Amfitheater 2022-09-20 / Sebastiaan Stroosnijder langzaam maar zeker jezelf durven te zijn ontketenen we onszelf vanuit alle verwarring van wat er wordt verwacht hetgeen je is gegeven langzaam maar zeker komen we in beweging ontstijgen we gaan verder dan geschat het harde zacht de acceptatie tegemoet langzaam maar zeker echt luisteren naar de spreker |
| [1] 2 3 4 5 |